اگر قرار باشد روزی کشوری به زانو درآید، شاید نه با حمله نظامی که با خاموشی تدریجی گهواره‌ها این اتفاق بیفتد. زادوولد که کم شود، جمعیت که پیر شود، روح و پویایی یک ملت هم فرسوده می‌شود.

هیچ تمدنی با دستان لرزان و چشم‌های خاموش به فردا نمی‌رسد. اگر بخواهیم آینده‌ای باشکوه و مقتدر بسازیم، باید امروز را از نگاه فردا ببینیم. جمعیت، اگرچه در ظاهر یک عدد است، اما در واقع عنصری حیاتی در معادلات قدرت، پایداری فرهنگی و قوام تمدنی است. رهبر انقلاب، با نگاهی ژرف و آینده‌نگر، بارها نسبت به خطر کاهش جمعیت هشدار داده‌اند. اما آنچه در کلام ایشان برجسته است، تبدیل مسئله فرزندآوری از یک انتخاب شخصی و سبک زندگی فردی، به یک تکلیف تمدنی است؛ ضرورتی که بر شانه‌های همه ما سنگینی می‌کند.

افزایش جمعیت، یک مسئله‌ صرفا اجتماعی یا دینی نیست، بلکه وابسته به نظام اخلاقی خانواده‌ها است؛ یعنی مجموعه‌ معیارهایی که بر اساس آنها تصمیم می‌گیرند، اولویت‌بندی می‌کنند و یک انتخاب را بر انتخاب دیگر ترجیح می‌دهند.

اینکه انقلاب ما، انقلاب جوان‌هاست نه یک توصیف احساسی، بلکه شناسنامه‌ای مفهومی برای فهم نسبت انقلاب اسلامی و آینده آن است. از نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی تا امروز، نقش بی‌بدیل نسل جوان در پویایی اجتماعی، مقاومت فرهنگی و پیشرفت علمی کشور انکارناپذیر بوده است؛ اما امروز، در حالی که کشور همچنان بر مدار تهدیدها و فرصت‌های بزرگ حرکت می‌کند، با بحرانی روبه‌رو هستیم که اگر جدی گرفته نشود، ممکن است موتور محرکه انقلاب را خاموش کند: کاهش نرخ موالید و افول سهم نسل جوان در جمعیت کشور.

مقام رهبری در دیدار با مردم آذربایجان شرقی فرموده‌اند: «یک چیزهایی هم هست که نیازهای آینده است؛ اینها را خیلی‌ها تشخیص می‌دهند و انجام می‌دهند، بعضی‌ها هم غفلت می‌کنند.

در ادوار مختلف، تشکیل خانواده و تربیت نسل‌های آینده از مهم‌ترین ارکان توسعه و پیشرفت هر جامعه بوده است. دین اسلام به عنوان یک سیستم کامل، نقش حیاتی در تعریف و شکل‌دهی به بنیان خانواده را ایفا می‌کند.

در عصر حاضر، جامعه ایرانی همانند بسیاری از ممالک و سرزمین‌های دیگر اسلامی و غیراسلامی، با چالشی جدی تحت عنوان تقلیل رغبت مردم به فرزندآوری مواجه شده است؛ امری که موجبات نگرانی اندیشمندان، سیاست‌گذاران و نخبگان فرهنگی و دینی را فراهم آورده است.

خانواده، نخستین نهاد اجتماعی و سنگ‌بنای هر جامعه سالم و پویاست. در منظومه معرفتی اسلام، خانواده جایگاهی بنیادین دارد و تشکیل آن نه‌تنها یک عمل شخصی، بلکه مسئولیتی اجتماعی، عبادی و تمدنی محسوب می‌شود.