پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند:
«لباسی بپوش که انگشتنما نشوی و عزت و احترامت محفوظ بماند.»
لباس، یکی از پدیدههای مهم در حوزه شناخت فرهنگی و رسانهای است؛ چرا که پوشش، نه تنها وسیلهای برای حفظ بدن یا زیبایی ظاهری،بلکه زبان خاموش فرهنگهاست. لباسها سخن میگویند؛ از باورها، ارزشها، احساسات و نگرشهای درونی انسانها. هر سبک پوششی حامل پیامی فرهنگی است و همچون رسانهای بیکلام، نوع تفکر و هویت فرد را بازگو میکند.
در حقیقت، لباسها فرهنگسازند؛ نشانهای از هویت و شخصیت انسانها. هر کس با لباس خود اعلام میکند:
«من کیستم؟ چگونه میاندیشم؟ و به چه فرهنگی تعلق دارم؟»
با این حال، متأسفانه موضوع لباس و پدیدهی «مُد» کمتر از منظر فرهنگی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. به آن صرفاً به چشم یک کالای اقتصادی نگریسته میشود؛ کالایی که خرید و فروش میشود، بیآنکه درک کنیم لباس، در اصل، یک «کالای فرهنگی» است؛ عنصری که میتواند ارزشهای جامعه را تغییر دهد یا حتی به ضد ارزش تبدیل کند.
تغییری که ممکن است به دگرگونی در سبک زندگی، رفتار، باور و احساسات مردم بینجامد و زمینهساز آسیبها و نابهنجاریهای فرهنگی و اجتماعی شود.
از همین رو، یکی از ابزارهای مهم دشمن در تهاجم فرهنگی، بهرهگیری از لباس و مدهای بیگانه است. مدهایی که گاه با القای نمادها و الگوهای رفتاری ناسازگار با فرهنگ ایرانی ـ اسلامی، ذهن و ذائقه نسل جوان را هدف میگیرند و آرامآرام بنیانهای فرهنگی جامعه را دگرگون میسازند.
دیدگاهتان را بنویسید