وقتی بحث از حجاب در جامعه اسلامی به میان می‌آید، اغلب چنان گفتمان به سطحی از مجادلات حقوقی یا اجتماعی تقلیل می‌یابد که ریشه‌های عمیق اعتقادی آن نادیده گرفته می‌شود. اما اگر بپذیریم که فروع دین، تجلیات عینی و استراتژی‌های عملی برای تحقق اصول دین هستند، آنگاه دیگر پرسش اصلی این نخواهد بود که «حجاب چه حکمی دارد؟»؛ بلکه این خواهد شد که «حجاب، چگونه به مثابه یک فرع عملی، در خدمت تحقق کدام اصل از اصول اعتقادی اسلام قرار می‌گیرد؟»