صور یک جامعه پیشرفته بدون فرهنگ کارِ نیرومند، چیزی شبیه به رؤیای پرواز بدون بال است. در ایران امروز، بحث درباره رفاه اجتماعی، پیشرفت اقتصادی و توسعه پایدار بیش از هر زمان دیگری مطرح می‌شود، اما وقتی پای عمل به میان می‌آید، گویی نوعی گسست فرهنگی در برخورد با کار و مسئولیت‌پذیری دیده می‌شود. در حالی که کار باید به‌مثابه یک ارزش اجتماعی و ابزاری برای تحقق رؤیای رفاه تلقی شود، در بسیاری از موارد به امری ثانوی و حتی مزاحم برای آسایش فردی تقلیل یافته است. این یادداشت تلاش دارد تا با نگاهی تحلیلی به فرهنگ کار در ایران امروز، تضاد میان خواست عمومی برای رفاه و واقعیت‌های مربوط به راحت‌طلبی، تنبلی‌ و ولنگاری فرهنگی را مورد واکاوی قرار دهد.