در شرایطی که یک عده قصاب غاصب (رژیم صهیونیستی) با درنده خویی در پی نسل‌کشی مسلمانان منطقه غرب آسیا هستند و تنها سلاح مسلمانان بی پناه برای مقابله با این تروریسم دولتی، مقاومت با سلاح است، زمزمه شومی از طرف دولت لبنان در پی خلع‌سلاح مسلمین و نابودی مقاومت اسلامی است! علت اصرار دولت لبنان به خلع‌سلاح حزب‌الله را می‌توان در ترس و وادادگی ایشان در مقابل فشارهای آمریکا و اسرائیل جست‌وجو کرد! دولت لبنان به حزب‌الله به عنوان یک رقیب و تشکیلات سیاسی - نظامی موازی دولت نگاه می‌کند و اعتقاد دارد وجود این تشکیلات سبب مشکلات عدیده کشور لبنان شده است! همچنین دولت لبنان تصور می‌کند لبنانِ بدون حزب‌الله یک کشور آرامِ آبادِ پیشرفته خواهد شد و در سایه همسایه خطرناکی مثل اسرائیل در آرامش زندگی خواهد کرد! زهی خیال باطل!

فرض کنیم یک روز صبح، لبنانی‌ها از خواب بیدار شوند و دیگر خبری از رژه‌های نظامی حزب‌الله، از راکت‌های انبارشده در جنوب و از پرچم‌های زرد در مراسم‌های سیاسی نباشد. چه‌رخ‌می‌دهد؟ آیا بیروت نفس راحتی می‌کشد یا در همان لحظه، مرزهای جنوب به دریچه‌ای برای نگرانی تازه بدل می‌شود؟ این همان پرسشی است که در قلب بحث خلع‌سلاح حزب‌الله نهفته است؛ پرسشی که پاسخ ساده‌ای ندارد. سناریوی نخست، آن چیزی است که حامیان طرح خلع‌سلاح وعده می‌دهند یعنی ثبات. در این نگاه، اگر حزب‌الله سلاحش را زمین بگذارد، دولت لبنان می‌تواند حاکمیت کامل خود را بر قلمرو کشور اعمال کند. ارتش، تنها نیروی مسلح مشروع خواهد بود. مخالفان سیاسی دیگر بهانه‌ای برای اعتراض ندارند.