چند نفر از ما جامعه‌ای را تصور کردیم که همه به یکباره پیر شوند؟ پیداکردن نیروی کار در این جامعه سخت و حتی کاری غیرعقلانی است. افت صنعت و به دنبال آن افت اقتصاد و در نهایت افت پیشرفت. کم‌رنگ‌شدن امید و محوشدن آن و شادی‌ای که دیگر جوانه نمی‌زند.

پدیده ازدواج و تشکیل خانواده، از نخستین روزهای شکل‌گیری جامعه انسانی، از بنیادی‌ترین نیازهای بشر و ضامن پایداری تمدن‌ها به شمار می‌رود. برجسته بودن اهمیت این نهاد، سبب شده علاوه بر توصیه‌های موکد ادیان الهی، علوم مختلفی چون تاریخ، جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی، حقوق، اقتصاد، روان‌شناسی، تعلیم و تربیت، فلسفه و زیست‌شناسی به کاوش در ریشه‌ها و نقش اجتماعی آن بپردازند.

حضور نویسندگان کودک، امضا گرفتن از آنان و مکالمه‌ بچه‌ها با داستان‌پردازان، نشانه‌هایی از بازسازی پیوند میان تخیل و واقعیت است. اگرچه بزرگسالان به دنبال درمان‌اند، کودکان هنوز به دنبال رویا هستند. این ۲ میل، ۲ روی یک آینده‌اند.

کار فقط برای پول درآوردن نیست، همان‌طور که غذا فقط برای سیرشدن نیست. خانواده، کار، غذا و همه این‌ها جزئی از زندگی است و فقط ابزار رسیدن به اهداف هم‌سطح خودش نیست، بلکه برای رشد شخصیت و تشکیل هویت انسان موضوعیت دارد

هویت جمعی تنها از گذشته شکل نمی‌گیرد، بلکه آینده نیز در همین روایت‌ها ساخته می‌شود

قناعت در متون دینی به‌معنای «رضایت درونی از داشته‌ها» تعریف شده، نه به‌منزله‌ ترک کار و چشم‌پوشی از پیشرفت

اما اشتباه این فرد اینجا است که متوجه نیست غذاخوردن خودش موضوعیت دارد. سفره موضوعیت دارد. کنار دوستان نشستن موقع غذا موضوعیت دارد. آرامش هنگام دریافت غذا موضوعیت دارد

قناعت در متون دینی به‌معنای «رضایت درونی از داشته‌ها» تعریف شده، نه به‌منزله‌ ترک کار و چشم‌پوشی از پیشرفت