از هشت سال دفاع مقدس تا دوازده روز دفاع مقدس، خط ممتدی از ایستادگی و امید کشیده شده است؛ خطی که گذشته را معنا می‌بخشد

فرهنگ در تاریخ ایران، نه‌تنها یک حوزه جانبی بلکه ستون اصلی بقای ملی و دینی بوده است. اگر سیاست و اقتصاد گاه به قبض و بسط روزگار تن داده‌اند، این فرهنگ بوده که در ژرفای تاریخ، هویت را پاس داشته و «ما»ی جمعی ایرانی را در فراز و فرودها تداوم بخشیده است.

در افق پرآشوب خاورمیانه، آنجا که مرزها بارها در خون و باروت ترسیم شده و حق و باطل در هیئت سپاه و دولت رخ نموده‌اند، حزب‌الله لبنان چون شجره‌ای طیّبه (إِلَی کَلِمَةٍ طَیِّبَةٍ کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ) سر برآورده است؛ ریشه در زمین ایمان و شاخسار در آسمان مقاومت.

در سپهر سیاسی اجتماعی جمهوری اسلامی ایران، رفتار انقلابی مفهومی ایستا نیست؛ بلکه تجربه‌ای تکوینی است که در سیر تاریخی خود، بارها بازتعریف شده و در مواجهه با چالش‌های نو، وجوه تازه‌ای یافته است.

در هندسه ژئوپلیتیکی منطقه، هیچ تحرک سیاسی یا نظامی را نمی‌توان بی‌درک نقش شوم و عمیق آمریکا و رژیم صهیونیستی تحلیل کرد. آنچه سال‌هاست در غرب آسیا جریان دارد، صرفا یک سلسله بحران تصادفی نیست، بلکه قطعات حساب‌شده پازلی بزرگ است که اتاق فکرهای واشنگتن و تل‌آویو برای مهار، تجزیه و تضعیف محور مقاومت طراحی کرده‌اند.

تحلیل ابعاد حماسی جنگ ۱۲ روزه باید فراتر از سطح عملیات نظامی صرف انجام پذیرد و به بررسی عناصر کلیدی مانند نقش مردم و نیروهای مسلح در ایجاد همگرایی اجتماعی، معنای نمادین مقاومت در برابر تجاوز و جایگاه این جنگ در معماری امنیت ملی پرداخته شود

بحران‌ها همواره محکی جدی برای سنجش کارآمدی نظام‌ها و به‌ویژه رهبری‌ها بوده‌اند. در میان این بحران‌ها جنگ ۱۲ روزه اخیر را نه صرفا یک تقابل نظامی کوتاه، بلکه بستری برای آزمودن عمق و استحکام «ولایت فقیه» در عصر پیچیدگی‌های چندلایه دانست.

وقتی خداوند انسان را آفرید، او را آزاد آفرید و این آزادی باید به رشد او بینجامد؛ اما در دنیای معاصر وقتی پای منافع استکباری به میان می‌آید، این آزادی به چالش کشیده می‌شود. ایالات متحده با هدف جلوگیری از ظهور یک قدرت مستقل و آزاد در ایران، به روش‌های مختلفی از جمله حملات نظامی پرداخته است. این تلاش‌ها به وضوح نمایانگر تلاش آمریکا برای حفظ تسلط خود بر منطقه و محدودکردن رشد ایران به عنوان یک قدرت مستقل است.