در طوفان‌های تاریخ، تنها کشتی‌هایی از غرقاب نجات می‌یابند که سکاندارانی بصیر، شجاع و حکیم داشته باشند. در عصر انفجار ادراک‌ها و فروپاشی چارچوب‌های کلاسیک حکمرانی، آنکه بتواند از دل بحران‌ها، مسیر امت‌سازی و تمدن‌پردازی را بگشاید، نه یک مدیر که یک مهندس حقیقت است؛ در تراز اسلامی، ولی امت است. در روزگاری که دنیای سیاست و رسانه با هندسه‌ای پیچیده از تهدیدهای ترکیبی، سرنوشت ملت‌ها را در معادلات ژئوپلیتیکی به بازی می‌گیرند، مسئله «رهبری» به مسئله‌ای تمدنی تبدیل شده است.

در ساحت نبردهای نوین، میدان حقیقی قدرت، نه صرفا جولانگاه جنگ‌افزارها، بلکه آوردگاه اراده‌ها، روایت‌ها و راهبردها است. در منازعات تمدنی، هرگاه یک کنش سیاسی امنیتی، از مرز تقابل نظامی عبور کرده و وارد افق معنابخشی به نسبت قدرت و هویت می‌شود. آن لحظه نه «رویداد»، بلکه «حادثه موسس» است؛ آن کنش نه «پاسخ»، بلکه «بازتعریف» است. مواجهه ایران با رژیم صهیونیستی دقیقا در همین سپهر قابل تحلیل است؛ سپهری که در آن، محور تقابل، نه صرف قدرت آتش، بلکه مرجعیت در تعریف قدرت است.

در منظومه فقه حکمرانی شیعه، عدالت نه یک شعار بلکه یک راهبرد اجرایی؛ نه صرفا اجرای بی‌انعطاف قانون، بلکه برقراری توازن حکیمانه میان قاطعیت در حدود و رحمت در سلوک؛ نه صرفا مفهومی قضایی، بلکه ساختاری برای تنظیم مناسبات قدرت و جامعه است.