وقتی از «دفاع مقدس» سخن می‌گوییم، ذهن خیلی‌ از ما به صحنه‌های سیاه‌وسفید فیلم‌ها و عکس‌های جبهه، به لباس خاکی، سنگرهای پر از ترکه و چهره‌های افرادی می‌رود که لبخندشان در قلب تاریخ جاودانه شده است.

در طول تاریخ حق و باطل، دو جبهه نبرد بودند، نبردی که از بدو خلقت آدم با عصیان ابلیس شروع و تا کنون ادامه دارد. هر جای تاریخ را نگاه می‌کنیم، اثری از نبرد عدل و ظلم دیده می‌شود. انقلاب اسلامی ایران، پرچم‌دار عدالت و حقانیت از بدو تولد خویش، دایه‌دار مبارزه با ظلم و جبهه باطل بود، به عبارت دیگر تولدش جلوه‌ای از این مبارزه بود و حیاتش با مبارزه‌اش یکیست. از مبارزه‌اش با طاغوت و نظام ستمشاهی برای رهایی مستضعفین مادی و معنوی گرفته تا مبارزه‌اش با رژیم نامشروع و نحس صهیونیستی.

این عمق بینش وباورحسینی این جوانان و نوجوانان باید برای نسل امروز بیان شود. این حضور در دفاع مقدس۱۲روزه هم به‌وضوح دیده می‌شود. دشمن به این جمع‌بندی رسیده بود که با تغییر باورهای اعتقادی مردم، به‌ویژه جوانان ایرانی می‌تواند با یک جنگ چندساعته فائق آید

فناوری‌های نوین و فضای مجازی که اغلب به عنوان بستری برای تهاجم فرهنگی دشمن قلمداد می‌شوند، نباید ما را به انفعال بکشاند. بلکه باید با نگاهی راهبردی، آن را در دستان ما به ابزاری قدرتمند و بی‌همتا برای بازگویی و گسترش مفاهیم مقاومت تبدیل کنیم

از هشت سال دفاع مقدس تا دوازده روز دفاع مقدس، خط ممتدی از ایستادگی و امید کشیده شده است؛ خطی که گذشته را معنا می‌بخشد

حقانیت اسلام و درستی راهی که جمهوری اسلامی ایران برگزیده است، بیش از هر چیز در دشمنی آشکار قدرت‌های زورگو و مستکبران عالم با این اندیشه نمایان می‌شود.

تاریخ مقاومت ایران را که ورق بزنی، یک چهره همیشه پیش رویت سبز می‌شود؛ جوان ایرانی! نه ژنرال‌های آراسته، نه دیپلمات‌های پرمدعا، بلکه همان نوجوان یا جوانی که با لبخند و قمقمه آب به خط رفت و دیگر بازنگشت. دفاع مقدس هشت‌ساله، میدان ظهور نسلی بود که به دنیا نشان داد جوانی یعنی موتور حرکت یک ملت.

اگر هشت سال دفاع مقدس را به‌منزله حجت تاریخی و منشور هویتی ملت ایران بدانیم، بی‌تردید دفاع ۱۲ روزه اخیر در جغرافیای مقاومت را باید دنباله‌ای تکوینی آن دانست.